The future is already here – it’s just not evenly distributed – William Gibson.
Mój ulubiony autor nie jest gołosłowny; ma to do siebie, że wywiady udzielone dekady temu, opisują doskonale świat dzisiejszy. Albo służą – niczym radar – do namierzania tego, co czai się zza horyzontem. Mnie także zdarza się ulegać spekulatywnej potrzebie kreślenie wizji przyszłości. Z gruntu dystopiczne odnoszą się do rzeczy, które po gibsonowsku, są w zasięgu ręki i prędzej niż później wkroczą z impetem w nasze życie.
1) Najpierw Google. Teraz Audi, Ford, Volvo – coraz więcej firm testuje samosterujące samochody i kwestią najbliższych lat jest wejście zautomatyzowanych pojazdów do masowej produkcji. O zmianach jakie nastąpią nie tylko w organizacji ruchu drogowego i funkcjonowaniu komunikacji można już pisać elaboraty.
2) Przybywa rozmaitych urządzeń i aplikacji spiętych w sieć, która otacza nas techno-kokonem ułatwiającym (?) życie. W tym środowisku ujawni się i nasili z czasem, domagając się zarazem silniejszej interwencji państwa, nowa forma przestępczości wykorzystująca nasze uzależnienie od technologii. Morderca zatrzymujący pracę rozrusznika serca lub sterowanej komputerowo strzykawki dozującej leki, przejmujący kontrolę nad samochodem-automatem…
3) Jak każdy wynalazek tak i drony przejdą metamorfozę: dziś są głównie narzędziem zabijania i monitorowania pola walki, jutro znajdą szersze zastosowanie w naszym codziennym życiu. Flotylle zautomatyzowanych pojazdów pomogą w dystrybucji przesyłek pocztowych. Choć i tu pojawia się zagrożenie, analogiczne do opisanego powyżej.
4) Nie zapominajmy o eksperymentowaniu z interfejsami. Cyborgizacja człowieka będzie postępować. Piszę to poprawiając na nosie okulary, które jeszcze nie są okularami Google.
***
A co z bio- i nanotechnologią, inżynierię genetyczną, neuro-marketingiem, badaniami nad odnawialnymi źródłami energii? Doprawdy, mnóstwo tego. Kolejnej książki Gibsona nie mogę się doczekać.
Jedna odpowiedź do „The future is already here”
Możesz nie uwierzyć, ale ostatnio Neuromancera niosłam, jak ten oświaty kaganek… Wzięłam pewniaka, nawet trochę mi było wstyd, że tak na łatwiznę… A tu zdziwienie. Nikt nie czytał i nie zna (!!!)