Coraz bardziej skłaniam się ku przekonaniu, że świat bez Facebooka byłby lepszy. Tyle sprzyja wzajemnemu komunikowaniu się, co w zasadniczym i globalnym wymiarze, skutecznie komunikację wykoślawia, oferując złudne poczucie posiadania kontaktu ze światem, gdy tymczasem jest to relacja via algorytm, deformujący tenże świat.
Z wierzchu wszystko wygląda ładnie, ciekawie, a pod wygładzoną powłoką kryje się bestia pożerająca naszę uwagę, energię i czas. Facebook dba o monopolistyczną pozycję i z tego kursu nie zrezygnuje, bo kurs ten, dla firmy obecnej na giełdzie, jest gwarancją zysków.
Zbliżamy się do sytuacji, kiedy opór wobec dominacji Facebooka w świecie social media będzie narastał i zyska wymiar instytucjonalny i legislacyjny. Warto obserwować poczynania amerykańskich polityków, zaniepokojonych machinacjami wokół serwisów social media podczas ostatnich prezydenckich wyborów. Dorzuciłbym także kwestię dezinformacji poprzez Facebooka w trakcie referendum brexitowego. Padają głosy, że konieczne są regulacje, które postawią tamę tym praktykom, uczynią jego mechanizmy transparentnymi, a fukcjonowanie bardziej przyjaźne użytkownikom-konsumentom-twórcom.
Facebookowicze powinni mieć możliwość współdecydowania o zakresie wykorzystywania własnych danych przez Facebooka. Algorytm decydujący o wyglądzie naszego timeline’a nie może być tajemnicą. Jeśli ktoś chce się z Facebooka wynieść, powinien mieć prawo eksportowania prywatnych zasobów w inne miejsce. To są propozycje rozwiązań, która pojawiają się w „How to Fix Facebook—Before It Fixes Us” Rogera McNamee. Autor jest inwestorem w spółkach medialnych, udziałowcem Facebooka – swego czasu dawał biznesowe rady Markowi Zuckerbergowi. Dziś McNamee jest zdecydowanym krytykiem modelu działania serwisów social media opartym na algorytmach.
Algorithms that maximize attention give an advantage to negative messages. People tend to react more to inputs that land low on the brainstem. Fear and anger produce a lot more engagement and sharing than joy. The result is that the algorithms favor sensational content over substance. Of course, this has always been true for media; hence the old news adage “If it bleeds, it leads.”
„How to Fix Facebook—Before It Fixes Us” przesiąknięty jest poczuciem głębokiego rozczarowania wpływem Facebooka na demokrację i media. Autor nie ogranicza się do pesymistycznej diagnozy, formułuje szereg postulatów. Na przykład:
Fourth, the platforms must be more transparent about their algorithms. Users deserve to know why they see what they see in their news feeds and search results.
Seventh, consumers, not the platforms, should own their own data. In the case of Facebook, this includes posts, friends, and events—in short, the entire social graph. Users created this data, so they should have the right to export it to other social networks. Given inertia and the convenience of Facebook, I wouldn’t expect this reform to trigger a mass flight of users.
Tekst ze wszech miar ważny – dyskusję animuje. Proces detronizowania Facebooka na dobre się zacznie. Także w Polsce. Trzymam za to kciuki.
dodatek pdf: A FIELD GUIDE TO “FAKE NEWS” AND OTHER INFORMATION DISORDERS
3 odpowiedzi na „Zdetronizować Facebooka”
Zastanawiam się, myślę, rozważam. Z jednej strony to autor ma rację, po drugiej stronie monety można znaleźć jednak plusy. Odpowiednio prowadzony profil społecznościowy informuje, integruje, pobudza do działania, podnosi odpowiedzialność społeczną.
Z przekazem informacji od stuleci był problem.
Mały przykład takiej dziecięcej zabawy w „głuchy telefon”. Początkowy przekaz zawsze został przeinaczony, a do końcowego odbiorcy docierała jakaś dziwna informacja.
Racja, ale mnie niepokoi monopol związany z używaniem tego narzędzia. Monopolistyczne zapędy warto kontrolować.
Zdecydowanie byłby lepszy!