Nigdy nie było normalnie, bo upływ czasu i perspektywa zdystansowanego obserwatora ujawnia umowność wszelkiej deklarowanej normalności. Tudzież możemy mówić o normalności, gdy wyzuto nas z tego, co w naszym mniemaniu tą normalnością było (praca, dom, zdrowie, przyjaźnie). Zatem odnosimy się w czasie przeszłym.
To niektóre wątki rozmowy z Hubertem Kostkiewiczem, muzykiem, animatorem kultury i jedną z głównym postaci fenomenu jakim był i jest Centrum Reanimacji Kultury. W naszej rozmowie na użytek cyklu „Ciekawi ludzie, w ciekawych czasach”, są też wątki inne. Trochę powrotu do źródeł i biograficznych wspominek. Stanowią odniesienia do tego, co Hubert robi obecnie, bo przecież gra w wrocławskich The Kurws i gra solo, peregrynując obszar wolnej improwizacji, także w różnych kolaboracjach. Również międzynarodowych. Ważna dla mnie rozmowa. Żyjemy w jednym mieście, lecz na czas pandemii. ratowaliśmy się skype’em.
